در سومین روز از نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم وارش با حضور شخصیت‌هایی همچون حسین حسن‌نژاد معاون سیاسی امنیتی و اجتماعی استانداری مازندران از جشنواره فیلم وارش، قربانعلی ولی‌زاده معاون استاندار و فرماندار ویژه بابل، محمود شالویی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران، مهدی قربان‌پور دبیر نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم وارش، عباس ابوالحسنی مدیر بخش آئینی و فرهنگ بومی جشنواره، از هنرمندان موسیقی و تجسمی تقدیر و تجلیل کردند.
تواب و امین سعادتی گروه موسیقی ترکمن، محمد نعیمی، یوسف الهی، رحیم مولاییان، مهشید هاشمی، محسن غلامی، مصطفی مکبری، کیوان زند، جهانگیر نصراشرفی هریک در این برنامه لوح یادبودی را دریافت کردند.
* زندگی مردم روسیه با موسیقی گره خورده است
آنتون لابچنکو آهنگساز و موسیقیدان روسی با حضور در نشست «موسیقی و سینما» گفت: بخش مهمی از زندگی مردم روسیه با اپرا گره خورده است و این موسیقی از این حوزه وارد سینما شد.
وی در نشست تخصصی «موسیقی و سینما» با اشاره به حضور پررنگ آهنگسازان روسی در سینما اظهار کرد: آهنگسازهایی که ساخت موسیقی برای فیلم‌های روسی را برعهده دارند، آهنگسازان تراز اولی هستند که در سینما نیز فعالیت‌های درخور توجهی داشته‌اند و این آهنگسازان بر خلاف سازندگان موسیقی در هالیوود هستند که صرفاً برای فیلم‌های سینمایی موسیقی می‌سازند.
وی افزود: کشور روسیه و ایران به واسطه اشتراکات فرهنگی با ایران می‌توانند در زمینه موسیقی تعاملات بسیار خوبی داشته باشند.
لابچنکو که برای شرکت در نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم وارش برای دومین بار به ایران سفر کرده، درباره اهمیت موسیقی در فیلم‌های روسی گفت: دو سال قبل برای دیدن فیلم‌های سینمایی به ایران آمدم و این بار نیز برای شرکت در این جشنواره خوبی مثل جشنواره بین‌المللی فیلم وارش در این کشور حضور دارم و در این کارگاه بیش از آن که درباره موسیقی صحبت کنم، بیشتر درباره رابطه فرهنگ و موسیقی و ریشه عمیقی که در سینمای روسیه دارد، حرف بزنم.
وی افزود: موسیقی در فیلم‌های روسی خیلی بیشتر از فیلم‌های سایر کشورها اهمیت دارد و بخش مهمی از زندگی مردم روسیه با اپرا گره خورده است و این موسیقی از این حوزه وارد سینما شد.
این آهنگساز و موسیقیدان روسی خاطرنشان کرد: متخصصان موسیقی هالیوود تنها بر موسیقی فیلم‌های سینمایی کار می‌کنند اما برای فیلم‌های روسی، آهنگسازهای زبده و برجسته که رشته اصلی‌شان آهنگسازی است، موسیقی می‌نویسند و این طور نیست که تخصص موسیقیدانان روسی تنها منحصر به سینما باشد و از مهارت خود در ساخت موسیقی فیلم صرفاً بهره ببرند.
وی گفت: موسیقی فیلم‌های روسی بر اساس شخصیت و کاراکتر شکل می‌گیرد و این مانند اتفاقی است که در یک اپرا رخ می‌دهد.
*مستند باید به سؤال اولیه کارگردان پاسخ دهد
مهرداد اسکویی که کسب بیش از 100 جایزه بین المللی را در کارنامه کاری‌اش به ثبت رسانده است، در کارگاه «آغاز و پایان در فیلم مستند» نهمین جشنواره بین المللی فیلم وارش گفت: در مستند نیاز نیست همه چیز حل و به تمام سؤالات پاسخ داده شود، اما قطعاً باید به سؤالی که کارگردان در طرح اولیه مطرح کرده، پاسخ داده شود.
وی با ارائه تعریفی کوتاه از مستندسازی افزود: در فیلم‌های مستند، کارگردان سخت دنبال هدفی است و برای رسیدن به آن شروع به معرفی کاراکترهایش می‌کند.
این مستندساز اجتماعی، در ادامه کارگاه «آغاز و پایان در فیلم مستند» هر فیلم مستند را به سه پرده تقسیم و بیان کرد: در پرده اول فیلم، مستندساز سخت دنبال جست و جو کردن برای دستیابی به چیزی است و او در پرده اول سؤالی مطرح می‌کند که مخاطب در پرده سوم به پاسخ آن می‌رسد و مستندساز در پرده اول، کاراکترهایش را معرفی می‌کند؛ کاراکترهایی که معمولاً درگیر آرزو و اضطرار هستند.
وی بیان کرد: مستندساز در پرده دوم موانع بزرگ و سختی را جلوی راه کاراکترهایش قرار می‌دهد و شخصیت‌ها را هدایت می‌کند تا دنبال چیزی بروند که در جست و جویش بوده تا به پاسخ نهایی برسند.
اسکویی در توضیح این که برخی از مستندسازها معمولاً روی کاغذ، سوژه و کاراکترهای جذابی دارند اما در پرداخت موفق نمی شوند، تصریح کرد: نقطه شروع مستند زمانی است که خود فیلمساز وارد فیلم می‌شود و به سؤال مهم «من چه کسی هستم؟» پاسخ می‌دهد. مستندساز اگر خودش را نشناسد، به شناخت درستی از کاراکترهایش نیز نمی‌رسد و چیزی که تحویل مخاطب می‌دهد مجموعه‌ای از کاراکترهاست که فقط روی کاغذ جذابیت دارند.
وی عنوان کرد: مستندساز باید مخاطب را با دنیای خودش همراه کند و او با این کار در واقع راهنمای مخاطب برای شناخت فضای مستند می‌شود.
اسکویی درباره شروع مناسب برای مستند گفت: مستندساز برای شروع باید قلابش را به سمت تماشاگر بیندازد و به واسطه آن، مسأله اصلی‌اش را در ذهن مخاطب بنیانگذاری کند و مخاطب نباید در ابتدای فیلم با انبوهی از اطلاعات یا هاله‌ای از ابهام رو به‌رو شود.
وی ادامه داد: استانداردی وجود دارد که اغلب منتقدان و فیلمسازان به آن استناد می‌کنند و این که اگر فیلم بین 3 تا 5 دقیقه نتواند مخاطب را جذب کند، قلاب خوبی را به سمت مخاطب پرتاب نکرده و احتمال این که مخاطب دست از تماشای فیلم بکشد، بسیار زیاد است.
این مستندساز با اشاره به اینکه فیلم مستند باید دارای انسجام لحن باشد، بیان کرد: اگر این مورد رعایت نشود، پیوستگی تماشاگر با شخصیت‌های قصه از دست می‌رود و بزرگ‌ترین اتفاقی که فیلم‌های مستند از آن ضربه می‌خورند، همین زنجیره حوادث است که باید به خوبی آن را رعایت کرد.
وی افزود: مهارت و نحوه ارائه فیلم، اطلاعات و عاطفه سه جزو اصلی یک مستند هستند که تمامی آنها باید در کنار یکدیگر در مستند وجود داشته باشند و اگر یک مستند صرفاً مملو از اطلاعات باشد، برای مخاطب جذاب نخواهد بود و چالش‌هایی که به سمت اوج و فرود میل می‌کند، به جذابیت فیلم مستند می افزاید و یکی از اشتباهات متداول کارگردان‌ها در شروع فیلم‌ها «ابهام» است و اینکه مستندساز ابهام دارد فیلمش درباره چیست و وقتی کارگردان درگیر چنین ابهامی است چطور می‌تواند مخاطب را با خودش همراه کند.
اسکویی اظهار کرد: نقطه‌ای بودن پایان فیلم نیز مشکل بزرگ دیگری در پایان بندی است و برخی از فیلم‌های مستند چند بار به پایان می‌رسند و مدام فرود و سقوط دارند و مخاطب هر بار احساس می‌کند قصه به پایان رسیده اما دوباره همه چیز شروع می‌شود و این به پایان درست و جذاب مخاطب ضربه می‌زند و در مستند نیاز نیست همه چیز حل و به تمام سؤالات پاسخ داده شود، اما قطعاً باید به سؤالی که کارگردان در طرح اولیه مطرح کرده، پاسخ داده شود. اشکالی وارد نیست اگر پس از پاسخ به سؤالات اصلی، سؤالات دیگری برای مخاطب ایجاد شود و مسأله اصلی پاسخ دادن به سؤال بنیادی است که در پرده اول مطرح می‌شود.
نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم وارش به دبیری مهدی قربان‌پور 9 الی 13 اردیبهشت در استان مازندران در حال برگزاری است.
