پیشکسوت تعزیه گردانی در مازندران گفت: قدمت تعزیه در استان به دوران صفویه باز می گردد و در لاریجان و مازندران تعزیه قدمت حدود ۶۰۰ سال دارد.
معین البکا قربان مومنی نژاد در حاشیه آئین رونمایی از تمبر آئین تعزیه در شهر رینه لاریجان، اظهار کرد: شهر رینه در تعزیه و تعزیه گردانی سابقه بسیار زیادی دارد و تاکنون بزرگان زیادی را در عرصه تعزیه پرورش داد.
وی با اشاره به سابقه تعزیه پس از واقعه عاشورا در صحرای کربلا، افزود: بعد از شهادت امام حسین(ع) اولین عزادار حضرت سیدالشهدا خواهرشان حضرت زینب(س) و اهل بیت بودند و دور هم نشسته و ذکر مصیبت سالار شهیدان و تک تک یارانش را می کردند.
این معین البکا تصریح کرد: در هنر تعزیه نیز به صورت نمادین به ذکر مصیبت اهل بیت پرداخته می شود و به عنوان شبیه خوانی دور همدیگر جمع می شویم.
مومنی نژاد خاطرنشان کرد: بعد کربلا حتی برای دکر مصیبت بانوان بچه در بغل به یاد ۶ ماهه کربلا می گریستند و اعلام می کردند که این فرزند خردسال را شبیه حضرت علی اصغر(ع) کردیم.
وی با بیان اینکه با مراجعه به ادبیات در مازندران از سال ۲۵۰ تا سال ۳۶۵ هجری قمری مردم دیار علویان عزاداری می کردند و به صورت نمادین شبیه خوانی داشتند، گفت: این اقدامات دینی و مذهبی با استمرار در زمان صفویه به اوج رسید و پس از آن در تمام بلاد ایران رواج پیدا کرد.
پیشکسوت تعزیه گردانی در مازندران بیان کرد: قدمت تعزیه در استان مازندران به دوران صفویه باز می گردد و در لاریجان و مازندران تعزیه قدمت حدود ۶۰۰ سال دارد.
وی با اشاره به قدمت حدود ۵۰۰ ساله تعزیه درتکیه شهر رینه، بیان کرد: این قدمت در روستاهای در روستاهای آب اسک و نیاک هم وجود داشت.
مومنی نژاد با اعلام اینکه تعزیه بیانگر بالاترین مصیبتی است که در صحرای کربلا و روز عاشورا بر اهل بیت وارد شد، گفت: بعد از تعزیه، مداحی ها و سینه و زنجیرزنی شکل گرفت.
وی بیان کرد: سه تکیه در مازندران عجیب هستند که می توان به تکیه سیدالشهدای رینه، اوجی اباد و پهنه کلا ساری اشاره کرد.
پیشکسوت تعزیه گردانی مازندران با اشاره به اینکه تعزیه و تعزیه خوانان مظلوم هستند و نه بیمه، نه حمایت و نه حقوق ثابت دارند، گفت: امروزه انتظار داریم با پیگیری های لازم ذاکران تعزیه بیمه شوند و حقوقی معلوم داشته باشند زیرا کارشان ذکر مصیبت اهل بیت است.
