زباله ها سالهاست در مازندران تبدیل به ابرچالش شده اند، غده سرطانی که روز به روز وخامت بیشتری می یابد و تا جایی پیش رفته که نادیده گرفتن آن توسط مسئولین شهری انکارناپذیر است، اما همچنان مسئولین در اندرخم یک کوچه اند و چگونگی دفع زباله بهداشتی، سوزاندن، گرفتن انرژی برق و ساخت کارخانه کمپوست سردرگم مانده اند.
تراژدی عمارت
عمارت، زباله آمل و شهرهای همجوار، محمودآباد، سرخرود و 62 روستا را بر دوش می‌کشد و روزانه بیش از 120 دستگاه کامیون زباله‌های خود را در این مکان تخلیه می‌کنند، که آن را تبدیل به کانونی از میکروب‌ها و بیماری‌ها کرده است.
عمارت مهم ترین معضل زیست محیطی آمل است که هر روز 500 تن زباله را در خود جای داده و تهدید بزرگی برای سلامت شهروندان این شهر تلقی می شود.
شیرابه های زباله روانه رودخانه می‌شود و خطرآلودگی آب شرب را به همراه دارد و از سویی تقریبا از 2 برابر ظرفیت این منطقه برای تخلیه زباله استفاده شده است و هر لحظه امکان رانش بر روی محور پرتردد هراز را دارد.
رئیس شورای اسلامی مازندران در گفتگو با خبرنگار ما با اشاره به اینکه مدیریت زباله چند بعدی است گفت: سرانه مصرف زباله بسیار زیاد است، که باید الگوی مصرف زباله تغییر کند و زباله ها از مبداء تفکیک شوند.
فرزین محمودی پاتی ادامه داد: اساسا در ابتدا کم کردن زباله باید مدنظر باشد، فرهنگ سازی در جهت کم شدن زباله انجام شود، که سیستم خیلی ضعیف عمل کرد، البته تلاش هایی صورت گرفته جای تشکر دارد ولی جزیره‌ای بوده است.
زباله 22 میلیارد آب می‌خورد
رئیس شورای اسلامی استان مازندران با بیان اینکه 22 میلیارد تومان برای جمع آوری زباله در سال جدید در نظر گرفته شده است، اظهار کرد: این مبلغ رقم قابل توجهی است که برای جمع آوری زباله هزینه می شود و باید راهکارهایی برای کم شدن این هزینه ها درنظر گرفت.
وی ادامه داد:قرادادهای در نظر گرفته شده برای جمع آوری زباله حجمی است، ولی روال در شهرداری بر مبنای نیروی انسانی صورت می گیرد.
سخنگوی شورای اسلامی آمل مشکل زباله را در سطح کلان دانست و افزود: متاسفانه اولویت دولت حفظ محیط زیست نیست و بودجه ای که برای آن درنظر می گیرد کم است، در حالی که طبق ماده 12 قانون پسماند خرید زمین برای زباله سوز بر عهده وزارت کشور است نه شهرداری ها، اما در حوزه عملیاتی برای محیط زیست کاری صورت نمی گیرد.
وی به تلاش های شورا در دوره های قبل برای احداث زباله سوز در آمل اشاره کرد و گفت: تلاشهای زیادی صورت گرفته و تا امضای قرارداد پیش رفت، اما متاسفانه متوقف شد، در حال حاضر فراخوان و استعلام ها انجام، اما تحریم ها مانع شده اند.
سکان زباله در دستان مافیاها
پاتی اظهار کرد:دستهایی نمی خواهند این اتفاق بیافتد، دستهایی که در زباله کاسبی می کنند.
وی آموزش را جز فعالیت های زیرساختی دانست و خاطرنشان کرد: ایستگاه ها در فرایند آموزشی نقش موثری دارند، اما 22 ایستگاه نمی تواند این فرایند را کامل کند و چون برنامه ریزی دقیقی صورت نگرفته است، مثلا عنوان نشده که امسال باید به 5 هزار نفر آموزش داده شود که از این بین 2 هزار نفر دانش آموز باشند.
عضو جوان شورای اسلامی آمل نحوه برخورد با زباله تولید شده را از راهکارهای موثر برای این معضل خواند و خاطرنشان کرد: تفکیک کردن زباله، تولید کمپوث، سوزاندن زباله از راهکارهای حال حاضر است که به واسطه ویژگی های جغرافیایی شهرستان آمل نمی توانیم دفن زباله داشته باشیم.
وی فرهنگ سازی در مصرف زباله را از راهکارهای موثر در مقابل زباله بیان کرد و افزود: بسیاری از کشورهای اروپایی برای زباله مالیات می پردازند و اگر از مقدار مشخصی بیشتر شود، مالیات زیادی را باید پرداخت کنند.
عضو شورای شهر آمل گفت: وضعیت عمارت فاجعه است و نمی توان به راحتی آن را جابه جا کرد، زباله هایی که چهل سال روی هم انباشته شده اند و بخاطر گازهای که در این فضاست، امکان انفجار وجود دارد.
سد هراز وسط بحران
وی ادامه داد: سد هراز اگر آبگیری شود، با وجود شیرابه های زباله چه اتفاق خواهد افتاد؟
پاتی حل مشکل زباله را تنها با اراده ملی دانست و تصریح کرد: در پاساکش از نظر زیست محیطی دفن زباله نمی توان انجام داد و باید زباله سوز احداث شود، زمانی احداث زباله سوز صورت خواهد گرفت که نه تنها یک شهرستان بلکه یک مجموعه درگیر شوند و اقدامی انجام دهند.
وی با اشاره به اینکه باید فرهنگ سازی و تفکیک زباله قدم اول باشد، گفت: در سیستم زباله سوز اگر زباله خشک و تر با هم بسوزد، سطح انرزی زیادی می خواهد؛ چرا که مشکلی با زباله تر نداریم و به راحتی می توان مدیریت کرد و اگر تفکیک زباله انجام شود این مشکل نیز حل خواهد شد.
این استاد دانشگاه اظهار کرد: کم شدن زباله، تفکیک زباله، ایجاد سیستم خشک کن که رطوبت زباله را بگیرد و در نهایت سوزاندن زباله راه حلی برای مشکل زباله است.
وی خاطرنشان کرد: برای حل زباله دولت باید وسط کار بیاید و شهرهای اطراف و همه برای حل آن همکاری کنند.
زباله بلای جان شمال
محمد مظفری با اشاره به شرایط اقلیمی استان مازندران گفت: حساسیت بالای اکولوژیکی، نزدیک بودن کوه، دریا، مناطق روستایی و جنگل ها باعث شده با دفن زباله در استان به مشکل برخوریم و زباله تبدیل به بلای جانی برای محیط زیست و جامعه شود.
وی بهترین راه موثر در کاهش زباله را تفکیک پسماندهای خانگی دانست و افزود: براساس قانون، مدیریت پسماند موظف به اجرای تفکیک زباله از مبدا است و همچنین با راهکارهای آموزشی و جداسازی زباله خشک و تر، به فرهنگ سازی این موضوع بپردازد.
کارشناس محیط زیست با بیان اینکه نفوذ شیرآبه ها در سفره های زیرزمینی خطر بزرگی برای سلامت شهروندان مازندرانی است، اظهار کرد: بطور تقریبی 753 هزار لیتر در استان تولید می شود که منبع قابل توجهی از باکتری و میکروب ها خواهد بود که جان انسان ها را تهدید می کند.
وی دستگاه زباله سوز را گزینه مناسبی برای حل زباله خواند و عنوان کرد: برخی از کارشناسان معتقد هستند که زباله سوز نوعی خاکستر سمی تولید می کند که سلامت جامعه را به خطر می اندازد، اما واقعیت این است که به خاطر سطح آب های زیرزمینی در منطقه جغرافیای ما این بهترین گزینه است.
مظفری به مافیای زباله اشاره کرد و گفت: کسانی که از انتقال زباله سود زیادی می برند و با بهره گیری از رانت های پنهانی بر تجارت انتقال زباله درآمدهای میلیاردی به جیب می زنند.
شیرابه‌ها عاملی برای سرطان
محمد محمدی معضل زباله را مشکل سیاسی دانست و بیان کرد: بزرگترین آرزویم قبل از انتخابات که دوست داشتم در شورای شهر انجام دهم، مشکل زباله بود.
وی ادامه داد: روزی که پدرم سرطان گرفت در آمل 118 نفر سرطان داشتند، علل مختلف برای ایجاد سرطان وجود دارد اما به نظرم در آمل شیرابه‌ها بزرگترین مشکل است و حق بچه‌ها نیست در سن 4 سالگی شیمی درمانی شوند، وقتی پدرم را دیدم که در سن 50 سالگی چه دردی می‌کشید و وقتی می‌بینم کودکی به جای بازی‌های کودکانه مجبور است شیمی درمانی شود واقعا برایم دردناک است.
خط پایانی برای زباله
بیش از 2 هزار و 800 تن زباله با هزینه های میلیاردی جابه جا می شود و به لطف مافیای زباله از این طلای سیاه جز سایه سرطان چیزی برشهروندان این استان ندارد.
استانی که بزرگترین گنجینه ای از نعمت های خداوند را می توان در کوه ، دریا و جنگل های هزارساله اش دید، اما چه بسا که متاسفانه فرزندان ناخلفی برای ارث اجدادیمان بودیم و جز زباله چیزی برای فرزندانمان هدیه نخواهیم گذاشت.
مازندران استانی مسافرخیز است و حجم بسیاری از زباله ها سوغات گردشگران عزیزی است که برای لذت بردن به این خطه سبز سفر می کنند و این ثابت می کند که زباله در مازندران مشکلی فرا استانی و منطقه ای است؛ هر چند با وجود 12 نماینده در این استان انتظار می رفت تا نگاهی اثربخشی ببینیم ولی متاسفانه جز اینکه هر روز ارتفاع کوه های زباله سیر صعودی داشته باشد دستاورد دیگری نداشته است./سفیر هراز
